مرات ابويا رمتني في الشارع انا واخوايا المعاق
حسين_ بيروح على المكان اللى اتفق مع وليد عليه
وليد_ بيكون قاعد مستنيه ومجهز الفلوس
حسين_ انت وليد مش كده
وليد_ ايوه انا
حسين_ انا اللى كلمتك في التليفون
وليد_ انا جبت ليك الفلوس كلها اهى
حسين_ انا مش عايز فلوس
وهحكى ليك على كل حاجه
ويبتدي حسين يحكى ليه على كل اللى حصل
وليد__' احنا لازم نروح القسم ونبلغ عليها
حسين__' انا معاك في اى حاجه كفايه أن ابنى راح منى انا لازم اكفر عن اخطائى
وليد_ بيرن على ريهام
وبيقولها علشان تروح معاها القسم
ريهام__" انا جايه ليك حالا
وبتروح ليه
وهناك حسين_ بيحكى على كل حاجه وعلى مكان عماد
ريهام__ ووليد كمان بيروحو معاهم
وهناك بيتم القبض على سهام
سهام_ سيبونى انا معملتش حاجه انتو واخدينى على فين سيبونى وتزعق
ريهام_ بتجرى على اخوها وتحضنه اووى وتقول ليه وحشتنى اوى يا عماد
عماد_ پېحضڼھl ويقولها وانتى كمان
متسبنيش وحدى تانى انا كنت خlېڤ انام من غيرك
ريهام_ اوعدك يا حبيبي انا مش هسيبك تانى
عماد__' هيا هترجع تاخدنى تانى مش كده
ريهام__" مين اللي ياخدك
عماد_ سهام الۏحشه
ريهام_ لا يا حبيبي من طول ما انا معاك محدش هيقرب ناحيتك
وليد_ حمد لله على سلامتك يا بطل
ريهام_ الله يسلمك يا وليد انا مش عارفه اشكرك ازاي
وليد__' على أيه دا واجبى
ريهام__' پټحضڼ اخوها اووى اووى أن خلاص اخيرا هترتاح ومش هتكون خlېڤھ من اى حاجه تانى
وليد _ يلا بينا علشان نروح وفي يوم
كان قاعد وليد مع لواحظ