رواية جنون الحب
عزة: حور دلوقتي فوق فى بيتك يا فارس بقى عندك فرصة كبيرة تخليها تشوفك زوج مش اب انا واثقه ان بحبك ليها هتخليها تحبك وتعترف بيك كزوج دلوقتي حور متلغبطة ومش عارفه هى عايزة ايه بس وجودها معاك هيساعدها
فارس: تفتكرى فيه امل
عزة: اكيد بنتى وانا عارفها بس هى بس محتاجة شوية وقت
فارس بأببتسامة: شكرًا
عزة: انت ابنى
عزة: طب اطلع لمراتك زمانها هتموت.. من قلقها عليك انا شفتها واقفة فى البلكونة بتبص عليك وانت بتركن عربيتك
فارس بأببتسامة: حاضر
حور: هو راح فين دا كله ممكن يكون عدى على مرات عمى معقول مش هيجى يبات هنا وهيبات تحت طب ما يعمل اللى هو عايزاه انا مضايقة ليه كملت وهى بتحط أيدها على بطنها وبتتكلم بزعل
سمعت صوت خطواته قامت بسرعة دخلت الاوضة وعملت نفسها نايمة دخل الاوضة قعد جانبها على السرير وهو بيبصلها بأببتسامة
فارس بحب: لحقتى تنامى يا حورى
حس بربشة عينيها عرف انها صاحية ضحك على طفولتها اللى بيعشقها
حور بتلقائية وبراءة وهى لسه مغمضة عينيها: اااه نايمة
فارس: طب تمام
كان بيقرب منها بس فتحت عينها بخضة وخجل: ايه
فارس بحب وابتسامه: ايه مش كنتى نايمة
تاهت فى وسامته ومعرفتش تتكلم
فارس حس ان كلام مرات عمه صح وانها فعلا محتاجه وقت اتنهد وبصلها بقلة حيلة
فارس وهو بيزيح شعرها ورا ودنها: كلتى
فارس وهو بيقوم وبيديها ضهره: طب انا هقوم احضرلك الاكل
حور بخجل وغيرة وهى بتمسك ايده عشان توقفه: ل على فكرة أنت بتتأخر اوى بتروح فين هاا
فارس: ………
حور بصد@مة شديده ودموع: ايه
فارس: بخونك..
حور بصتله بصد@مة حسيت انها اتخنقت.. من الجملة وعيونها اتملت بالدموع
فارس لاحظها اتكلم بسرعة وقلق.. وحنية مفرطة
حور ببكاء وشهقات: انت اتجوزت عليا يعنى
كان عايز يكمل عشان يشوف غيرتها دى اكتر بس مقدرش يشوف دموعها حس انه موجوع.. اكتر منها سحبها لحضنه.. وهو بيتكلم بحنية مفرطة
: هشش اهدى والله بهزر معاكى انا اسف
حور بفرحة: بجد يا ابيه
فارس بضيق من كلمة ابيه اللى مش عايزة تبطلها
: بجد
حور: اوماال ايه اللى بيأخرك
حور وهى بتدفن.. راسها فى حضنه حسيت انها مرتاحة اوى كدا
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️
: طب متتأخرش عليا تانى
حس انه قلبه بينبض بسرعة شديدة من قربها اتكلم بحب كبير
: حاضر يعمرى هحاول متأخرش
اخدت بالها انها فى حضنه.. بعدت بخجل شديد
: احم
فارس: هقوم احضرلك الاكل
حور بخجل: تمام
بعد ربع ساعة جيه فارس بالاكل
لاقها قاعدة بملل وماسكه فونها اخد الفون منها وحاطه على الكمودينو
فارس: يلا عشان تاكلى
حور: مليش نفس اكل حاجه والله
فارس: معلش لازم تاكلى عشانك وعشان البيبى
حور وهى بتحط أيدها على بطنها: هو انا هبقى ماما ازاى كل حاجه جت بسرعة اوى
فارس وهو بيمسك ايدها: انتى حاسة بى ايه
حور: مش عارفه متلغبطة اوى بس مبسوطة عشان فيه هنا نونو صغير هبقى انا امه
فارس بحب كبير وهو بيحط ايده على بطنها: وانا كمان مبسوط عشان ابنى هيبقى منك انتى عارفه حاسس انى مش عايز حاجه تانيه من الدنيا
حور بخجل شديد من بصته وكلامه: انا هروح انام فى الاوضة التانية
فارس بهمس ووجع: ليه خايفة منى
حور: انا اسفة يا ابيه والله الموضوع مش بأيدى مش هعرف
فارس بحنية وهى بيحط ايده على خدها: خدى وقتك انا مش مستعجل بس اسمعى الكلام وكلى
حور: تمام
خلصت اكل وجت تخرج من الاوضة بصيت عليه لاقيته باين عليه الحزن وقفت عند الباب واتكلمت بصوت عالى نسبيا
: ابيه انت زعلان منى
فارس بضيق: لا يا حور روحى نامى فى الاوضة التانية ولو عايزنى امشى من البيت كله وانزل انام تحت عند امى معنديش مشكلة
حور جريت عليه وحضنته.. بقوة واتكلمت بطفولة ورقة: خلاص انا هنام هنا
اللهم صلى وسلم وبارك على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه اجمعين ♥️
فارس وهو بيشدد من مسكته ليها وبيتكلم فى نفسه
: انا بعشقك يا حور نفسى تفضلى على طول فى حضنى.. ومتبعدنيش عنك
حور حاولت تبعد بس كان مشدد من مسكته ليها حسيت ان عظامها هتتكسر.. اتكلمت بتلقائية
: ابيه انت بتوجعنى..
بعد عنها بصعوبة واتكلم بعصبية مفرطة: قومى يا حور نامى فى الاوضة التانية
استغربت طريقته اللى اتحولت فجأة بصلها واتكلم بصوت عالى ارعبها
: قولتلك قومى نامى فى الاوضة التانية
حور بدموع وخوف: حاضر
خرجت من الاوضة وهو قعد على السرير دافن.. راسه بين ايديه واتنهد بوجع..
: ليه يا حور يا ريتنى ما حبيتك ليه قلبى يتعذب.. العذاب دا كله على الرغم من انك مراتى وعايش معاكى فى نفس البيت مش عارف حتى اخدك فى حضنى.. مش عارف اعبرلك عن مشاعرى اللى بقالى سنين حابسها يا رب يا ترزقنى حبها يا تشيلها من قلبى انا تعبت
لاقى نفسه بيرن على مرات عمه
عزة: ايه يا فارس حور كويسة
فارس: انتى جبتيها تعيش معايا عشان تنتقمى.. منى على اللى عملته صح
